Architectuur en bouwen
Architectuur, wat betekend dat eigenlijk
Hier wordt dan bedoeld, architectuur in de bebouwde omgeving.
Wat is de functie van architectuur en de (bouwkundig)architect.
Archi betekend zoveel als vóór, eerst, oertype, in dit geval de bouwer / bouwkundige.
Het is dus de architect die bepaald hoe een gebouw er uit gaat zien, de verschijningsvorm, of heeft daar een belangrijke stem in.
Architectuur en woningbouw
Architectuur zal m.i. altijd dienstbaar moeten zijn aan de functie en/of de gebruiker.
Hierbij wil ik mij in het bijzonder richten op architectuur in de woningbouw, het huisvesten van mensen.
Waar het om gaat bij het huisvesten c.q. wonen is het van het grootste belang dat de verschijningsvorm een geborgenheid uitstraalt, waar men zich veilig kan voelen.
Het is per slot van rekening je woning, waar je privé vertoeft, waar je je veilig in terug moet kunnen trekken.
Je woning, moet je veilig honk zijn, waar je woont, verblijft maar ook slaapt, je grootste kwetsbare omstandigheid.
Dat maakt het veiligheidsaspect des te belangrijker.
Je huis moet staan voor geborgenheid.
Dat geeft de architect een bijzondere taak.
Geen fratsen of rare futuristische uitspattingen, die doe je elders maar, in de publieke sfeer waar wonen niet van toepassing is.
De taak van de architect in het geval waar het om wonen gaat is dus te zorgen dat men zich geborgen kan voelen in eigen huis, safe en veilig, het moet rust uit stralen.
Een docent filosofie op de academie van bouwkunst, stelde dat de mens eigenlijk een soort holbewoner is; in grotten woont waar hij veilig is, dat is een oerinstinct / oer-behoefte van de mens, en wellicht niet alleen van de mens.
Waar ik naar toe wil is dat er woongebouwen worden ontworpen die dat principe missen, met soms heel slanke draagconstructies, slanke en soms ook hoge kolommen; wanneer je ze goed bekijkt storten ze al in met alle gevolgen van dien.
Er hoeft maar een dronken automobilist tegenaan te botsen en het bezwijkt, zeker visueel. Het gebouw moet staan! En blijven staan, tegen een stootje kunnen; in de meeste gevallen is dat natuurlijk ook wel zo maar, helaas is dat niet altijd het geval, je huivert soms bij het aanzien er van.
Waar het m.i. mis ging:
Zomaar enkele missers m.i. in dat opzicht:
Eén zo’n fout geval is een woonblok in Driessen. Dit staat half en uitkragend boven het water, op drie kolommen op ongeveer op 2/5 deel van de lengte van het blok, zodanig dat 40% ervan oversteekt, wat een enorme belasting betekend op die kolommen; 4/5 deel ofwel 80% van het gebouw rust op drie kolommen, alles is op kracht / spanning ontworpen en gebouwd
Dit in tegenstelling tot wat men in de oudheid deed. In de oudheid gebruikte men vaak boogconstructies die altijd op druk belast werden. Visueel is dat een zuivere manier van stabiliteit en rust, het staat echt.
Waar ik het over heb is een wangedrocht, een hobby van de architect.
Waarom, vraag ik mij dan af, dit is niet de manier om mensen te huisvesten.
Nog een voorbeeld is de hoge woontoren in Tilburg; een gigantische massa, gebaseerd / rustend op een smalle basis van slanke hoge/lange kolommen.
Je mag het de mensen eigenlijk niet aandoen. Ook hier griezel je bij het aanzien al; hoe durf je daarin te wonen.
Zo zijn er nog vele voorbeelden.
Wanneer de basis wat breder/groter zou zijn, zodat het meer piramide vormig wordt, zou het al veel beter zijn
Helaas zijn er legio voorbeelden te zien wanneer je daar goed op let.
Een collega noemde het weleens dat het onverantwoord is om mensen zo te huisvesten.
CJV, 6 maart 2025