Collegetour universiteit Rotterdam, 4 maart 2016.

Na Flikken Rotterdam, over geschakeld naar NPO-2. Daar was de uitzending van Collegetour bezig met burgemeester A. Een interessante, dacht ik, en bleef kijken. A. vind ik een interessante vent, dus de moeite waard om wat meer van hem te weten te komen.

Onderstaand wil ik graag, in alle bescheidenheid, een korte reactie daarop geven.

Ministerpresident worden
Een beetje gezeur over minister president worden, voor de zoveelste keer, vind ik een beetje klef worden ondertussen, en het antwoord is natuurlijk een diplomatiek – ontkennend – antwoord. De heer A. is een goede of misschien wel uitstekende bestuurder en burgemeester. Hoewel ik zelf niet in Rotterdam woon, kan er dus niet alles van zeggen, kom ik er min of meer wel vandaan en heb er bijna mijn hele werkzame leven gewerkt. Rotterdam trekt mij omdat  het een moderne stad is, de mensen zijn er direct en zijn over het algemeen vriendelijk en eerlijk; een echte werkstad. Mouwen omhoog enz. aanpakken. Een grote en dynamische stad met een grote (wereld) haven die goed bestuurd moet worden en dat ook wordt. Met de heer A. als eerste burger is dat in goede handen, daar twijfel ik niet aan. Maar, een goede burgemeester hoeft nog geen goede minister-president te zijn. In technisch bestuurlijk opzicht misschien wel maar er komt natuurlijk meer bij kijken. Dat meer bestaat uit o.m. draagvlak. A. is niet in Nederland geboren; heeft een dubbele nationaliteit en is Moslim. Dan wordt het moeilijk en zeker in de huidige constellatie het gehele volk te vertegenwoordigen. We moeten ons daarbij ook realiseren dat Moslims over het algemeen een andere cultuur gewend zijn; een cultuur die nou niet echt bij onze Christelijke cultuur past. Bovendien is er kans dat hij zelf wellicht in conflict komt met zijn Marokkaanse nationaliteit. Dat zou niet goed zijn zowel voor hem zelf als voor Nederland.

Beroemde uitspraak
Begrip “rot op” werd door A. tijdens het vragenuurtje helaas te ernstig genuanceerd en helaas, wellicht onder druk en spanning, wat beperkt tot Frankrijk en Charlie Hebdo; terwijl deze uitspraak zijn kracht m.i. juist ontleent aan het algemeen, de algemeenheid er van; dat was het dat hem zo sterk maakte. Dat – rot dan toch op – geldt overigens niet alleen voor Moslims maar voor een ieder die een ander woon-land opzoekt en zich niet kan vereenzelvigen met de daar heersende cultuur en dat dan maar gewapenderhand naar zijn of haar hand wil zetten. Verder was ik het heel erg eens met dat standpunt zoals dat destijds verwoord werd. Dit is een duidelijk standpunt (zie ook alinea Verantwoorden, verderop).

Het zou mooi en ideaal zijn als niet-etnische Nederlanders zich wat meer zouden richten naar het gedrag van Ruth, uit het Bijbels oude testament.
Bijbelboek Ruth, als Ruth zich met haar schoonmoeder in een voor haar nieuw land met een andere cultuur, bij Boaz aanmeldt, zegt ze: jou land/volk is mijn land/volk en jou geloof/jouw god is mijn geloof/mijn god (vrij vertaald).
Citaat: Naomi, haar schoonmoeder, zeide: Keert weder, mijn dochters! Waarom zoudt gij met mij gaan?  Maar Ruth zeide: Val mij niet tegen, dat ik u zou verlaten, om van achter u weder te keren; want waar gij zult heengaan, zal ik ook heengaan, en waar gij zult vernachten, zal ik vernachten; uw volk is mijn volk, en uw God mijn God. En vervolgens:
17 Waar gij zult sterven, zal ik sterven, en aldaar zal ik begraven worden; alzo doe mij de HEERE en alzo doe Hij daartoe, zo niet de dood alleen zal scheiding maken tussen mij en tussen u!
Een erg mooi citaat uit het oude testament; ook vandaag nog erg actueel ook al willen wij daar misschien niet van weten. Wil je er echt bij horen en integreren zal het zo moeten zijn.
Dit zou een prachtige en bijna onvermijdelijke opstap zijn voor verdere integratie in ons land en onze cultuur; welhaast een utopie.

Helaas moet ik vaststellen dat velen van ons, als autochtone Nederlanders, onze eigen cultuur vaak negeren, omdat we, naar het lijkt, maar al te bang zijn om van discriminatie te worden beschuldigd. Het is bovendien erg slap om voor je eigen cultuur niet op te komen en er trots op te zijn. Wij mogen met recht trots zijn op onze Nederlandse cultuur, pluriform en tolerant, maar ook met duidelijke grenzen. Hoewel we dat laatste niet altijd even duidelijk aangeven, en daar springt onze geachte heer W. dan weer in, dus ………

Cultuur
Cultuur en cultuurverschillen, Christelijk versus Islamitisch; wat zacht uitgedrukt verhouden die zich niet altijd even soepel met elkaar. Naar mijn mening in een aantal gevallen ook wel begrijpelijk. Het uiterlijk vertoon; mannen met donkere lange baarden; vrouwen met Nicap of Boerka; dit zijn nu eenmaal dingen die niet bij ons – Nederland en Europa – passen. Neem een alles verhullende boerka; je ziet niet wat er onder zit; kan een vrouw of zelfs een man zijn met een bomgordel of een Kalasjnikov; je weet het niet! en dat hoort niet!, zeker niet in onze open samenleving. Dit zijn m.i. zaken die we niet moeten willen en niet moeten toestaan! Wil je je daar niet aan ondergeschikt maken, rot dan op, zoek een ander woonland. Deze cultuurverschijnselen zullen nooit eigen worden met de onze. Niemand verplicht mensen die zich niet met onze gewoonten en cultuur kunnen verenigen, om hier te blijven.

Natie en landsgrenzen
Natie en landsgrenzen. De huidige praktijk is meer zo van wij hebben rechten en het recht om hier te zijn en te wonen. Niets is echter minder waar. Een natie c.q. land heeft niet voor niets zijn grenzen getrokken; het zijn grenzen om een volk met een eigen cultuur, wat men wil beschermen. Het komt niet zomaar plompverloren uit de lucht vallen. Het wordt opgebouwd, door de eeuwen heen. Het eigen zijn van het volk met een eigen plaats op deze globe. De wereld is nog niet zover dat we dit gegeven zomaar kunnen negeren.  Amerika – de Verenigde Staten – maken hierop min of meer een uitzondering omdat, afgezien van de indianen, hier geen van oudsher gevormde eigen cultuur aanwezig is en om die reden er een heel bijzondere cultuur is ontstaan; een cultuur van eenheid door verscheidenheid. Dat lijkt heel mooi en is het waarschijnlijk ook wel, maar op een oud continent als Europa is dat ondenkbaar. Dit geldt niet alleen  Europa maar even zo-goed voor andere werelddelen. Australië is wellicht wat meer te vergelijken met de V.S.

W.
Het standpunt van A. ten aanzien van W. was groots. Hij heeft wel begrepen dat je in zo’n positie als waarin hij verkeert moeilijk anders kan. W. zegt de dingen die veel mensen denken. Hij zegt ze soms ook erg hard en niet al te diplomatiek maar verwoord wel de gevoelens van velen. Hij als parlementariër zou het beter iets anders en genuanceerder kunnen doen maar wanneer je alleen maar tegenwerpingen krijgt en ziet dat alles goed gepraat en/of weg-genuanceerd wordt wat eigenlijk niet door de beugel kan, ga je vanzelf hardere taal spreken. Wat we ook van W. denken, hij vertegenwoordigt wel een groot deel van de bevolking, en of we het leuk vinden of niet, we kunnen dat niet zomaar opzij schuiven. Hoe we er ook over mogen denken.
Overigens is het In principe verschrikkelijk dat hij permanent bewaking nodig heeft; daar hoor je zijn collega’s weinig over.

De niet verzonden brieven
Brief geschreven in je hoofd tijdens hardlopen in het bos. Ik herken dat; het komt heel herkenbaar over. Juist op die plaatsen waar je je volkomen kan ontspannen, kan concentreren, niet gestoord wordt door je omgeving. Voor mij geldt dat veelal in het kleinste kamertje van het huis; even volkomen afgezonderd en ontspannen komen dan de mooiste gedachte en volzinnen op. Maar wanneer je die denkt te kunnen opschrijven loop je al snel vast. Je schrijft het één en het ander ontschiet je tijdens die bezigheid; zo vergaat het mij veelal. Jammer denk ik dan. Je kunt het proberen te reconstrueren maar haalt het veelal niet bij het oorspronkelijke verhaal. Ik vond het toch wel mooi om het van A. te horen. Op de vraag of hij die brieven ook verstuurd had was het antwoord dat die zich alleen in het hooft gevormd hadden maar dat hij dat wellicht toch nog wel eens zou doen. Lijkt mij een goed plan; doe ik ook bij dezen.

Het geweten
Het geweten laten spreken. Dat heb ik al-eens eerder gelezen en dacht toen, dat klikt goed. Maar als je daarop doordenkt, kom je bij de vraag WAT is het geweten? Wat jij niet wilt dat u geschied doet dat ook een ander niet. Dat is een deel van het geweten van de mens, empathie, die het goede voor heeft. Maar hoe ziet het geweten er uit van een fundamentalist, een IS-strijder of mensen met dat soort ideeën. Wanneer zij echt de “religie” als drijfveer nemen, zeg ik met een voorganger in de kerk van enige tijd geleden: zij halen het vuur uit de hemel; met andere (eigen) woorden, zij zullen God of Alla wel even een handje helpen. De vraag is nu? Hoe ziet dat geweten er uit? Als zij menen God een handje te moeten helpen, moeten wij voor het ergste vrezen wat van die kant op ons afkomt. Dus ook dat (het geweten) lijkt geen ultieme oplossing. Bijbelse wetten zijn geen burgerlijke wetten. God beloont en/of straft op ZIJN tijd. Daar staan wij volledig buiten. We hebben echter wel wetten, burgerlijke wetten welke we met elkaar hebben gemaakt. Dat die wetten voor een deel zijn geïnspireerd op o.m. de tien geboden uit het Christendom (Christelijke cultuur), maakt het nog niet tot goddelijke wetten. Het is overigens wel goed ook dat we “gij zult niet doden” ook in onze burgerlijke wetten hebben opgenomen. Een burgerlijke wet is er nu eenmaal om de burgers te beschermen, tegen anderen en tegen elkaar.

Verantwoorden
Moslims behoeven zich niet te verantwoorden wordt er vaak gezegd. Ook wanneer de meest wrede dingen gebeurd zijn, waar veel mensen de dood hebben gevonden; ook daar behoeven de moslims zich niet voor te verantwoorden. We spreken in dit geval over gebeurtenissen/misdaden die gepleegd zijn door Islamieten in naam van Alla. Wanneer je nu ook Islamiet of Moslim bent mag je best laten horen en laten weten dat je het daar niet mee eens bent; dat dat niet strookt met jou geloof. Jammer dat dat dan niet méér gedaan wordt. Is het uit vermeende angst dat je je in zo’n geval dan zou verontschuldigen voor wat anderen gedaan hebben? Is het misschien uit gevoelens van (misplaatste) trots c.q. eigen waarde? Gebeurtenissen die de hele wereld schokken en verafschuwen kun je als Islamiet niet negeren en zal je je, schouder aan schouder, met de anderen tegen moeten verzetten; dat is wat anders dan je verontschuldigen; niets doen lijkt op instemmen. Soms lijkt het er zelfs op, dat het je niet behoeven te verontschuldigen, als excuus gebruikt wordt om het er stiekem toch (wel een beetje) mee eens te zijn. Daarom zou ik willen zeggen: als je het echt niet met zo’n onmenselijke daad eens bent schroom dan niet om dat overduidelijk, met anderen, te laten weten; juist ook omdat het uit naam van jou geloof gedaan wordt moet je daar duidelijk in zijn. Ik wil hier graag bij aantekenen dat ook of beter gezegd juist mensen van eigen Moslim of Islamitische gemeenschappen erg hard getroffen worden; kijk naar wat er in de Arabische wereld gebeurd. Sjiieten en Soennieten, het lijkt soms water en vuur.

Waarom deze reactie
Ik schrijf deze reactie omdat ik het een interessant gesprek vond (College tour), omdat de heer A. burgemeester is van een grote Nederlandse stad, omdat hij prominent lid is van de PVDA, een belangrijke sociaal democratische partij; dat hij o.m. om die reden veel invloed en gezag heeft in (politiek) Nederland.

Tot slot, ik had de behoefte om een en ander op te tekenen en mijn bescheiden visie daaraan toe te voegen.

Hoogachtend en met vriendelijke groet,

C.J. (Chris) Verkade
Heistraat 135
5161 GD Sprang-Capelle.
e-mail: c.j.verkade@hetnet.nl

+++++++++++++

a.a………@rotterdam.nl
(Tekst verzend –  e-mail):
SpC/CJV/160308

Aan de hoogedelgestrenge heer A. A., Burgemeester van Rotterdam.

Geachte heer A,

Behalve het eerste deel, heb ik uw uitzending van collegetour gezien.
Ik vond het een interessant gesprek.
Kreeg de behoefte om er een reactie op te schrijven.
Een reactie, soms persoonlijk, soms meer het algemeen.
Bij dezen voeg ik die hieraan toe (zie bijlage).
Ik doe dit in de hoop dat ik hiermee een steentje te mogen bijdragen aan meer wederzijds begrip tussen autochtone en allochtone Nederlanders.

Met verschuldigde hoogachting en vriendelijke groet,

C.J.Verkade.

++++++++++++++

Reactie/antwoord van de heer A. A.

Hartelijk dank voor uw reactie naar aanleiding van mijn optreden in College Tour.

Het wordt, wat mij betreft, tijd om ons land te verenigen voor het goede en allen te mobiliseren om elkaar als volwaardige gelijken te zien met het doel de gehele samenleving een stapje verder te brengen. Niet alleen ‘de ander’ te laten groeien maar ‘allen’ menselijke groei door te maken. Uit een Amerikaans onderzoek blijkt dat samenlevingen waar mensen elkaar vertrouwen, veiliger en stabieler zijn en hogere economische groei kennen. Wat zou dat mooi zijn!

Ik wil graag met iedereen samenwerken die dit doel voor ogen heeft.

Met vriendelijke groet,

A. A.

Post scriptum
Zoals eerder gezegd had ik behoefte om op het gesprek in collegetour te reageren. Ik heb getracht om de namen te anonimiseren voor de bekende zoekmachines. Iedereen die dit leest weet natuurlijk wel over wie het gaat.