Stemmen

We gaan van ‘t jaar weer stemmen.

Stemmen zoals je ook een piano stemt als hij van de juiste toon af of vals is; dat kan namelijk ook in de politiek voorkomen, dus …………

We mogen weer gebruik maken van voor onze democratische rechten.

Heel goed zou ik willen zeggen.

Maar stemmen op wie en welke partij.

Eigenlijk zou het minder moeten zijn op Wie en meer op Welke partij.

Personen doen er niet zo toe dacht ik vroeger altijd en nog wel; hoewel de partij-ideologie ook erg afhankelijk is van de persoon (personen) die daar in zitten.

Wat er toe doet is waar een partij, een organisatie, voor staat en of die voldoende betrouwbaar is.

Ik bedoel uitdrukkelijk niet wat zij uiten in deze verkiezingstijd want dat is natuurlijk een beetje naar de mond van de kiezer praten, en dat is juist zo gevaarlijk, een beetje vals dus.

Neen, wat wil die partij, waar staat die voor: welke koers; welke filosofie, qua milieu, energie en maatschappelijk; welke normen en waarden en dergelijke; waar willen ze naar toe.

Je hoort veel op TV en de politici wringen zich soms in allerlei bochten om maar zo populair mogelijk bij de kiezer over te komen; we hebben alle begrip voor wat er leeft in de maatschappij en wij weten precies wat goed is voor jullie, lijken ze te willen zeggen.

Als ik mensen uit de politiek hoor en/of zie dan druipt veelal het publiekgericht zijn er vanaf; meerdere partijen lijden onder dat fenomeen; of moet ik zeggen; Leiden dat fenomeen.

Een tweetal artikelen in de krant (BD) van maandag 23 januari 2017, interview: Normaal doen is de norm en Aan alle Nederlanders; waarin Mark Rutte in een fatsoensoffensief een mooi pleidooi houdt om -a) fatsoen en normaal te doen en -b) onze normen en waarden duidelijker te stellen. Op zich een plausibel verhaal denk ik dan; ik ben het helemaal met hem eens, een prachtig verhaal, maar de vraag die direct bij mij opkomt is dan ook: waarom heb je er in de voorbije perioden niets (niet meer) aan gedaan, terwijl je toch de premier bent van dit land. Hoe moet ik deze actie nu weer inschatten; hoe mooi en goed die ook klinkt, ik weet het niet precies Mark?

Als je hoort en ziet (23 jan.2017) wat er weer met de bonnetjes affaire aan de hand is bekruip je soms het gevoel dat de onderwereld zich vermengd heeft met de bovenwereld en heeft het veel weg van maffia-achtige praktijken. Ook daar moet hoognodig het één en ander gebeuren. Ook hier geldt helaas dat transparantie en integriteit nog erg ontwikkeld moet worden.

Een partij die mij nooit zo aanstond voor wat betreft hun filosofie of maatschappelijke opvattingen ben ik de laatste tijd wat meer gaan waarderen. SGP voorman Kees van der Staay; een man van: een man een man een woord een woord, zou ik willen zeggen. Je kunt denken van die partij wat je wilt maar ze doen waar ze voor staan, zonder de kiezer te paaien of te please. Ze zijn eerlijk en benoemen de zaken bij hun naam; dat is op zich erg waardevol.

Oké, ze staan voor dingen die niet altijd de mijne zijn maar prediken in elk geval geen geweld! Laten een ieder in zijn/haar waarde. Hebben wat andere opvattingen over o.m. de zondag-rust dan velen onder ons, hoewel het m.i. helemaal niet zo idioot is, ook gezien het aantal mensen die zich niet goed voelt, overwerkt is, nooit genoeg, 7 x 24 uur, depressief, burn-out etc. voor vele kwalen zou het wellicht niet verkeerd zijn weer eens aan die waarden van vroeger terug te denken, toen het voor iedereen nog zo gewoon was. Levert het nou echt zoveel meer levens-plezier op door het te doen zoals we dat de laatste decennia doen? Levert het nou zoveel meer welvaart op die 7 x 24 h. Misschien is het ook wel heel plezierig om het ’s-zondags weer even wat anders te doen, een beetje tot rust komen, wat sociaal contact onderhouden, wat meer gezelligheid onder elkaar en wat minder moeten! Misschien in puur economisch opzicht wat minder (BNP wordt wellicht kleiner), maar zou dat toch niet dichter staan bij het begrip Welvaart?! Door mijn uitroepteken weet je hoe ik er over denk.

Bedenk dat Less ook vaak More kan zijn.

Neem dat allemaal ook mee bij je keuze in het stemhokje.

Bedenk daarbij ook hoe dat aan de overkant van de oceaan is gegaan en hoe iedereen daar erg van geschrokken is; help wat nu! Ja wat nu; hopen maar dat het mee valt? Dat is toch eigenlijk te gek voor woorden, voor zo’n land, zo’n wereldmacht; dit zou je toch eigenlijk niet moeten willen. Ook hier wordt, zo lijkt het, nadrukkelijk door het kapitaal geregeerd in plaats van door het verstand. Deskundigen zeggen dan ook dat de mensen die op hem gestemd hebben, straks wellicht het meest bedrogen uitkomen. We zullen het allemaal nog mee gaan maken.

Hoe je er dan ook in staat, wat je ideeën zijn, je frustraties, je toekomstverwachtingen, je vertrouwen in de politiek, ga vooral stemmen, op wie dan ook; nou ja op wie dan ook?!

Bedenk ook dat een partij die 100% van jouw ideeën vertegenwoordigd niet bestaat; daarom hebben we wellicht al zoveel partijen; kies er één die daar het dichts bij komt; met zoveel partijen moet dat toch wel lukken.

Als je er goed over hebt nagedacht dan is het goed.

Dit wilde ik even kwijt.

Zie in dit verband ook mijn bericht – Europa – Europese Unie, wat moeten we er mee.

SpC/CJV/230117